Σχάσεις, ραγάδες, σχισμές : Περιποίηση και προστασία του δέρματος των ποδιών

Όταν το δέρμα των ποδιών μας είναι υγιές, τότε είναι ανθεκτικό, λείο και μας προστατεύει αποτελεσματικά από τις εξωτερικές επιδράσεις. Εάν γίνει ξηρό, πιο παχύ ή χάσει την ελαστικότητά του, μπορεί να δημιουργηθούν επώδυνες σχάσεις. Αυτές οι σχάσεις, που ονομάζονται αλλιώς σχισμές ή ραγάδες, εμφανίζονται ως επί το πλείστον στο ακροστήριγμα του πέλματος (μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση) και στην πτέρνα.

Επώδυνες σχισμές του δέρματος

H σκληρή κεράτινη στιβάδα στο δέρμα των ποδιών μας είναι εντελώς φυσιολογική. Για παράδειγμα, το δέρμα γίνεται πιο παχύ στις περιοχές όπου υφίστανται συχνά πίεση και τριβή και μας προστατεύει από τις εξωτερικές επιδράσεις. Ο μόνιμος όμως ερεθισμός μιας περιοχής του δέρματος οδηγεί σε υπερβολική κερατινοποίηση (υπερκεράτωση) και το δέρμα γίνεται ιδιαίτερα σκληρό, ανελαστικό και σχίζεται εύκολα. Οι αυλακοειδείς σχάσεις του δέρματος μπορεί να φτάσουν βαθιά μέσα στο δέρμα και να εξελιχθούν σε υγρή ή ακόμα και αιμορραγική πληγή. Επιπλέον, αυτές οι επώδυνες σχισμές αποτελούν σημεία εισόδου παραγόντων λοιμώξεων και μυκήτων του δέρματος. Εκτός από τα στενά υποδήματα, τα χημικά και τα θερμικά ερεθίσματα μπορούν επίσης να διευκολύνουν την ανάπτυξη ξηρών σχάσεων. Άλλες αιτίες είναι οι διαταραχές του κυκλοφορικού ή του μεταβολισμού, δερματικές παθήσεις όπως η νευροδερματίτιδα και η ψωρίαση, μορφολογικές διαταραχές του ποδιού (ραιβοκοιλοποδία, βλαισοποδία, πτώση ποδικής καμάρας και πλατυποδία) και η υπερβολική πίεση του ποδιού λόγω παχυσαρκίας και άθλησης.

Οι μαλακές σχισμές του δέρματος αναπτύσσονται εξαιτίας του οιδήματος του δέρματος. Αναπτύσσονται ως επί το πλείστον στα κενά μεταξύ των δαχτύλων του ποδιού ή στο πέλμα στις περιοχές της μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης. Προσβάλλουν κυρίως άτομα που εξαιτίας της φύσης της εργασίας τους είναι αναγκασμένα να φορούν υποδήματα που δεν «αναπνέουν», π.χ. λαστιχένιες μπότες, με αποτέλεσμα να έχουν μονίμως ιδρωμένα πόδια. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι αναγκαία η θεραπεία από ειδικό, δεδομένου ότι οι σχισμές δεν αυτοθεραπεύονται.